تصور می‌کنم تمام این کتاب‌ها، نوشته‌ها، داستان‌ها، روایت‌ها که در پی‌شان می‌رویم؛ مثل به‌کار بردن تک‌تک ابزارهایی است که دم دستمان می‌آید برای رسوخ کردن به درون خودمان. تا کدام تیر بر جانمان بنشیند، کدام حرف از ما دزدان قهار، ادامه مطلب…
خیلی وقت است که ترجمان را می‌بینم، از بعضی از ترجمه‌های غیرروانش که بگذریم، انصاف را که موضوعات جذابی را طرح می‌کند. از جمله مقاله‌ای که مربوط به قضاوت درباره گذشته بود. یعنی اینکه اگر کسی در گذشته اشتباه کرد، ادامه مطلب…
نمی‌دانم در این نیمسال از پس این دو برمی‌آیم یا نه. خیلی کم پیش آمده تدریس داشته باشم و حالا که در رودربایستی یکی از استادان باید درسی را تدریس کنم، نمی‌دانم از پسش برمی‌آیم یا نه. تا به حال ادامه مطلب…
چقدر دلم سکوت می‌خواهد، با اینکه روزهایم از سکوت سرشارند. با اینکه غارم آنقدر ساکت است که گاه تنها صدایی که می‌شنوم صدای ضربات انگشت بر صفحه کلید است، اما چندان تشنه سکوتم که حتی تیک تاک ساعت دیواری را ادامه مطلب…
می‌گوید: «بذر همراهی باید باشد تا جوانه دوستی بروید؛ سخنی به میان بیاید تا پاسخی گفته شود؛ مهر و نوازشی تا محبت از دیگر سو و آغوشی؛ تمنا و خواهشی تا کام و تنعمی». می‌گویم: «رستن را، پاسخ شنیدن را، ادامه مطلب…
درک خوب هندسه لابد ذهنی می‌خواهد منطقی و مهندسی که در قدر وسع من نیست. اما هنوز هم برایم سؤال است که چطور می‌گوییم خطوط موازی به هم نمی‌رسند، حال آنکه بیشترین همراهی را با هم دارند؟ یا خطوط متلاقی ادامه مطلب…
این روزها بخش بزرگی از دغدغه ما این شده است که دیگران چطور نگاهمان می‌کنند. به گمانم، فضای مجازگونه، به خصوص تلگرام و اینستاگرام به این آتش دامن زده است. اینکه با وسواسی دائمی هر چند دقیقه یک‌بار از خودت ادامه مطلب…
بعضی از عبارتها خاکستری تیره هستند، حتی تا حد زیادی مایل به سیاه، اما ظاهرشان غلط‌انداز است، سفید و بی‌آزار و گاهی هم درخشان. یکی از اینها «مرد باش و …» است. می‌خواهد یک جور شجاعت را به خورد آدم ادامه مطلب…