ریشه در آشوب

«تو مال اینجا نیستی!» همه‌تان راست می‌گویید. حق با شماست. من مال اینجا نیستم. ای کاش گریخته بودم در آن روز تبدار. گرچه می‌دانم به هر کجا که می‌گریختم، صداها بلندتر می‌شد که «تو مال اینجا نیستی!» نمی‌دانم شاید دوست ادامه مطلب…

از من بپرسی دعوا بر سر کلاسیک یا مدرن بودن زندگی و البته عشق است. با بخش عمده‌ای از نوشته‌های این کتاب همدلی دارم. گرچه تعابیر پاره سی و یک کتاب را در مورد خاستگاه عشق منطقی‌تر می‌دانم، اما در ادامه مطلب…

شاید فردا باید یکسره کنم تکلیف خودم را با این جاده. شاید ناگاه فردا. تا ببینم چه شود. ۰

هنر از این حیث به سیاست شبیه است که می‌کوشد دوپهلو سخن بگوید؛ هم براند و هم دعوت کند؛ هم بخواهد و هم از خواستن تن بزند. و البته بخشی از این کار ناشی از میل به حفظ غرور و ادامه مطلب…

نباید اصرار می‌کردی دوست عزیز. حالا رودربایستی و تحمل جمع را چگونه باید بر خود هموار کرد؟ ۰

امروز که ترم دانشگاه رو به پایان است دو نقش فرعی تاره را بازی کردم؛ آنقدر روان که حتی خودم هم باورم شده بود واقعاً دارم امتحان می‌گیرم و برگه تصحیح می‌کنم. البته این نقش‌ها را همان سال گذشته یکجا ادامه مطلب…

سپاسگزارم دوست قدیمی. باور بکنی یا نه، همه چیز خوب است از جمله حال و روزگار من. مشغله‌ام کمی زیاد است، یعنی مشغله این طوری است که کمش هم خیلی است. برای همین از این خانه فراموش کرده بودم مدتی. ادامه مطلب…

«تا سر راحت زمین بگذارم». قبلاً این جمله را نمی‌فهمیدم اما حالا این طوری می‌فهمم: «بگذار رفتنم هم آزاری به کسی نرساند.» وگرنه وقتی مرگ گریبان را بگیرد، راحتی یا ناراحتی بی‌معناست. درست است که خیلی به مرگ فکر نمی‌کنم، ادامه مطلب…

ریشه «معنا»، چیزی نیست مگر «اعتنا»؛ به عبارت دیگر «معنی» یعنی امری «معتنی‌به» یا «معتنابه». بگذریم که بسیاری این کلمه را «متنابه» می‌نویسند و می‌خوانند. یعنی اگر به چیزی عنایت نکنیم، معنایی برایمان ندارد و عنایت جز معطوف به «دیگری» ادامه مطلب…

وقتی آثار درخشان ترا می‌خوانم، با این همه پیچیدگی روانکاوانه و فلسفی، البته که به وجد می‌آیم، به حیرت می‌افتم و لذت می‌برم. چه نیچه‌ و اسپینوزا و شوپنهاورت را و چه دروغگویی روی مبل و خیره به خورشید و ادامه مطلب…