دوباره

بغضــیـم در انتظـار یــک شـانــه مـجـال؛
چشمی کـه به خون نشسته در خواب محال؛
گفتــی که بیــا دوبـــاره ققنـوس شــویـم؛
کـو شــوق؟ چـه آتشــی؟ کـدامین پروبال؟